Entrevistas deportivas para llevar mejor el estado de alarma (capítulo 44)


Temos unha nova colaboración, a de Julio, adestrador do Mondoñedo FC. Agradecemos a túa entrevista amigo! Moita sorte e moito ánimo!!
NOME: Julio César Castro Rodríguez
LUGAR DE NACEMENTO: La Bañeza (León)
TRAXECTORIA COMO XOGADOR:
C.D. Foz
Viveiro C. F.
Iberia C. F
TRAXECTORIA COMO ADESTRADOR:
C.D. Foz
Celta Barreiros
S.D. Candelaria
A. C.D. Valadouro
Mondoñedo F. C
COMPAÑEIRO DE AVENTURAS DEPORTIVAS Ou QUE BOTAS DE MENOS NESTOS DÍAS:
Loxicamente a moitos, aos meus xogadores e directivos de Mondoñedo, amigos, as miñas nenas e nenos da A.D. Río Ouro..., pero sobre todo a Óscar Veiga, imprescindible no día a día con l@ s peques en partidos, entrenos e convivencia.
MELLOR DEPORTISTA CO QUE ADESTRACHES: Pois por calidade coincidín con xogadores con experiencia en primeira división mesmo, pero como deportistas, con todo o que iso significa, quedo con todos os compañeiros da miña xeración que demos o salto de xuvenil a primeiro equipo precozmente e que priorizamos o fútbol por encima de moitas outras cousas típicas desa idade. Adestrar era toda unha motivación, e poder xogar cada domingo co primeiro equipo un orgullo enorme, algo que cada vez é máis complicado de ver en xogadores de 17 ou 18 anos hoxe en día.
MELLOR ADESTRADOR QUE TIVECHE:
Gayol dende logo, estuven 10 anos baixo a sua batuta en tres equipos distintos, e non descubro nada opinando que na Mariña foi ou mellor de longo. Recordo especialmente tamén a Alberto López agora non Arzua en terceira, que ademáis de coincidir co non CD Foz un ano, tamén me axudou mentres estudaba a carreira en Lugo permitíndome adestrar cos seus equipos, actualmente únenos unha boa amistade, un apaixonado total do fútbol.
MELLOR RECORDO DEPORTIVO:
Pois vénense a cabeza ascensos, finais e títulos de copa... pero todo recordo dá miña época como xogador, vendoi con perspectiva todo recordo pasado como xogador e bon, mesmo as derrotas ou fracasos que che axudaban a mellorar.
MAIOR TOLERÍA QUE FIXECHE POLO DEPORTE:
Pois supoño que ou típico, miles de quilómetros, xogar coxo porque non quedaba outra... Pero hai unha que sempre me recordan, ou primeiro ano como adestrador non CD Foz coincidiu co ano non que me casei. Caseime un 8 de septembro e ou dia seguinte saiamos de lua de mel, pero tamén tinga partido, segunda xornada e como obxetivo ou ascenso a preferente. Nun principio tinga claro e solicitado ou clube permiso para non acudir, pero a primeira xornada perdemos e foime imposible marchar sen acudir a ese partido. A miña muller dixenllo ou día antes dá voda que iría. Organizámonos ben, ela marchou antes para a Coruña, desde onde saia ou avión, cuns amigos que viñeran a celebración e eu marchei xusto ou rematar ou encontro. Ou final gozamos a viaxe sen problema e encima gañásemos ou partido.
UN LUGAR:
Igual sona raro por estas datas e situacións que estamos a pasar, pero ou meu lugar favorito onde sinto unha felicidade plena é ou sofá dá miña casa a tarde dun domingo que poida ter libre de todo, algo raro, con Rocío, Henar e Gabi comigo
UNHA PELI:
A vida é bela
UNHA CANCIÓN:
Depende do momento, escoito practicamente de todo.
UNHA COMIDA:
Un bo san martiño a ferro
DEPORTES QUE PRACTICAS:
Ultimamente andar e correr non terreo dá casa jajajaja
CONSELLO QUE DÁS PARA LEVAR MELLOR Ou CONFINAMENTO:
Que pense a xente que isto nunca na vida van poder volver a vivilo, poder estar 24 horas coa tua muller, fillos, pais... é unha oportunidade única para disfrutalo e non un sacrificio. Logo volverán as obrigas, traballos etc., e miraremos para atrás con envexa. E a xente que está soa que valore se quere esa soidade ou estraña algo.
QUE EXERCICIOS LLES RECOMENDAS *Á XENTE PARA FACER EN CASA LESTES DÍAS:
Estar activo como se poida, fixar horas de adestramentos, varias sesións curtas e variadas ou día. A unha hora cardio en escaleiras, a outra exercicios de forza... por exemplo.
QUE VAI A SER Ou PRIMEIRO QUE FAIGAS CANDO ACABE Ou ESTADO DE ALARMA??:
Ir buscar a meus pais para q abracen vos seus netos.
UNHA SOBREMESA:
Tiramisú caseiro
UNHA SERIE:
Calquera que me enganche non primeiro capítulo, pero para pasar bos momentos teño que dicir A que se aveciña, sobre todo as tempadas anteriores.